15.3.2011 INTERNATIONALE DAG TEGEN POLITIEGEWELD + INTERNATIONALE DAG VAN HET CONSUMENTENRECHT + NATIONALE HOERENDAG

Het grote stuk taart wat over was van gister komt vandaag goed van pas. Op Nationale hoerendag moeten de hoeren in het zonnetje worden gezet. Ik spijbel een schoolles om met een stuk taart op een plastic bordje langs de ramen te gaan. De taart blijft op de fiets niet heel. Om de hoek pak ik mijn taart uit. De ingestorte taart ziet er treurig uit. Ik denk aan de pooiers die de hoeren continu in de gaten houden. Ik zoek het meest hele stuk op. Een diepe zucht. De meisjes dragen fluoriserend ondergoed. Het slipje bedekt niet eens meer de venusheuvel. Ik klop aan. Ze opent de deur, maar hoort nauwelijks mijn verhaal aan. Ik feliciteer haar met nationale hoerendag en zeg dat ik iets lekkers voor ze bij me heb. No, thanks. Een glimlach. En de deur gaat weer dicht.
Net voor sluitingstijd wil ik mijzelf trakteren op een jurk, om de Internationale dag van het consumentenrecht te vieren. Mijn hoofd is bij het in goede banen leiden van dit vierproject, en eigenlijk niet bij het vieren. Ik pak elk vintage jurkje uit het rek. Het ene moment wil ik iets kopen om de Internationale dag van het consumentenrecht te vieren. Het andere moment komt mijn zuinige ik om de hoek en wil ik niet zoveel geld uitgeven aan een jurk die ik niet echt leuk vind. Ik besluit mezelf mee uit eten te nemen.
De dag tegen politiegeweld heb ik niet gevierd. Polities reden vandaag in sneltreinvaart voorbij. Ik merk dat een dag tegen iets, lastig vieren is.